محمد سلامتی فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این سوال که در اعتراضات اخیر با بحران نمایندگی در ایران مواجه شدیم به گونه‌ای که احزاب و جریان‌های سیاسی تا حدود زیادی نتوانستند نماینده مطالبات و صدای مردم باشند و این مسائل را پیگیری کنند که این موضوع باعث رشد فعالیت اپوزیسیون در خارج از کشور شد چه راه‌حل‌هایی برای برطرف کردن این بحران مرجعیت وجود دارد، گفت: روال منطقی و پیشرفته امروزی در انتقال مطالبات اقشار مختلف مردم به مسئولین و دست اندرکاران، استفاده از احزاب، تشکل‌های صنفی و ان.جی او.ها است. معمولا این تشکل‌ها نقش نمایندگی از سوی اقشار گوناگون جامعه را ایفا می‌کنند.
وی افزود: اخلال در کار آنها به معنی اخلال در ارتباط منطقی بین مردم و مسئولین و فاصله گرفتن این دو از هم است. متاسفانه آنها که فاقد روحیه اجتماعی سازنده هستند، بی‌توجه به این مهم و با تضعیف احزاب و تشکل‌های مردم نهاد، باعث شکاف بین مردم و مسئولین می‌شوند. این کار فضایی را ایجاد می‌کند که دشمن و اپوزیسیون می‌توانند بهترین سوءاستفاده را از آن ببرند. ما اکنون شاهد چنین بی‌تدبیری هستیم. اگر قرار باشد این مشکلات از بین برود، باید به احزاب و تشکل‌ها بها داده شود و آنها را تقویت کرد.
سلامتی در خصوص محدودیت‌های فعالیت سیاسی و اعتراضات مدنی در کشور گفت: اگر مطالبات اقشار مختلف جامعه واقعی و به حق باشد، نباید و نمی‌توان جلوی ابراز آن را گرفت. اگر سعی شود جلوی ابراز مسالمت‌آمیز و قانونی آن گرفته شود، باید دانست که به اشکال مختلف ابراز می‌شود. چون این امر با زندگی مردم ارتباط دارد. برخورد منفی با مطالبات به حق مردم مشکل را حل نمی‌کند، بلکه حل آن را پیچیده‌تر می‌کند. آنان که به دلیل ضعف مدیریت و یا بی‌برنامگی قادر نیستند به مطالبات مردم پاسخ مثبت دهند، متاسفانه با ندانم‌کاری و برخورد نادرست سعی می‌کنند، صورت مساله را پاک کنند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در خصوص طرح مساله گفت‌وگو در میان اعتراضات سال گذشته و توقف آن گفت: گفت‌وگو می‌تواند حلال بسیاری از مشکلات و اختلاف‌نظرها و سوء‌تفاهم‌ها باشد. اما این امر زمانی می‌تواند چنین اثری را دارا باشد که طرفین ضمن تاکید بر اصول مورد اعتقاد خود حداقل محدوده‌ای را برای انعطاف در نظر بگیرند. اما اگر پوشش اعتقادی را فراگیر در نظر گیرند، امکان انجام گفت‌وگوی مفید از بین می‌رود. متاسفانه اکنون جناح حاکم خود را در موقعیتی قرارداده که هیچ گونه انعطافی را از خود نشان ندهد. به نظر او هر آن چه می‌گوید درست است و جناح مقابل هرآن چه می‌گوید نادرست. چنین طرز تفکری قطعا حل مسائل را به بن بست می‌کشاند.
این فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که آقای رئیسی در اوایل روزهای آغازین ریاست جمهوری خود از احزاب و چهره‌های سیاسی مخالف خود دعوت به ارائه راهکار برای حل مشکلات کرد که آن زمان با استقبال مواجه شد اما حالا مشاهده می‌شود این روند موجود بر خلاف آن حرکت آقای رئیسی بوده است. تحلیل شما درباره این رفتارهای دوگانه چیست، گفت: به نظرمن تصور آقای رئیسی این بود که راهکارهای مخالفین در قالب چهارچوب فکری خودش خواهد بود. این تصور درستی نبود. راهکارهای ارائه شده براساس دیدگاه‌های اصلاحی و یا عمدتا غیراصولگرایی مطرح شد که در قالب فکری جریان حاکم نمی‌گنجید. از این رو، نه دولت و نه دیگر ارکان انگیزه‌ای برای اعمال آنها پیدا نکردند. از سوی دیگر همفکران و همراهان آقای رئیسی که باید مجری پیشنهادات باشند، به دلیل برخورد یک بعدی با مسائل زیربار آن نمی‌روند.
سلامتی در پاسخ به این سوال که طی سالیان گذشته به ویژه از اواسط دهه نود و بعد از اعتراضات دی ماه 96 تا بعد از اعتراضات سال گذشته شاهد رشد و فعالیت جدی اپوزیسیون علیه کشور بودیم چه رویکرد و فعالیتی لازم است در داخل کشور شکل بگیرد تا مردم از داخل مطالبات خودشان را پیگیری کنند، گفت: اپوزیسیون خارج از کشور از خلاء ناشی از نبودن و یا ضعف احزاب و تشکل‌های مردمی استفاده می‌کند و خود را پیگیر مطالبات مردم جا می‌زند. بخشی از مردم که احساس می‌کنند سخنگویی فعال و اثربخش در داخل ندارند، به دنبال اپوزیسیون برای این امر می‌روند. بدیهی است که اگر احزاب و تشکل‌های مردمی به درستی فعال باشند و به طرق مختلف تضعیف نشوند، در داخل کسی دلیلی برای گرایش به سمت اپوزیسیون نخواهد داشت.
انتهای پیام/
