به گزارش خبرگزاری ایلنا، معراج بهرامی، کارگردان فیلم کوتاه «تاخت» در رابطه با موضوع فیلم خود بیان کرد: فیلم «تاخت» درباره‌ی خشم است، خشمی که فرصت بروز و نمایش پیدا می‌کند، خشمی که برخی از ما نسبت به ارزش‌های پوچ جامعه مدرن داریم. کاراکتر اصلی فیلم «تاخت» به نمایندگی از ما این خشم را فریاد میزند، اما در عوض چیز ارزشمندی را از دست خواهد داد. ما با پدیده‌ی پیچیده‌ای به نام انسان قرن بیست و یکمی مواجه هستیم، فیلم تاخت سعی می‌کند تا ارزش‌های این انسان در قرن ذکر شده را مورد نقد قرار دهد.
بهرامی در ادامه اظهاراتش خاطرنشان کرد: «تاخت» از نظر نوع روایت و از نظر فرم در جایگاه متفاوتی قرار می‌گیرد، در حال حاضر از فیلم‌هایی با ژانر و دغدغه اجتماعی اشباع شده‌ایم و «تاخت» در یک ژانر کمتر کار شده همانند وسترن با دغدغه‌ی فلسفی ظاهر می‌شود و فضای فیلم به شکلی است که تعریفی از زمان و مکان به مخاطب خود نمی‌دهد.
کارگردان فیلم «سوگنامه‌ای به رنگ آبی» خاطرنشان کرد: فیلم کوتاه می‌تواند به شکل هنرمندانه و کوبنده‌ای حرف خود را بزند، در کوتاه ترین زمان مخاطبش را به اصطلاح گیر می‌اندازد و نقدش را وارد می‌کند. به نظرم فرم و نوع داستان گویی در فیلم کوتاه به شدت جذاب است، ما زمان بسیار کمی در اختیار داریم تا ایده یا حرفمان را پیاده کنیم، مخاطب را به فکر فرو ببریم یا غافلگیرش کنیم، همه چیز باید به شکلی هنرمندانه، سریع و دقیق پیش برود و این هیجان انگیز است.
وی در ادامه افزود: متاسفانه در حال حاضر فیلم‌های کوتاه به صورت کلی مخاطبان محدودی دارند؛ شاید به این خاطر باشد که اکران این دسته از فیلم‌ها به شکلی بسیار محدود انجام می‌شود و هدف بیشتر روی جشنواره‌ها و رقابت هاست تا نمایش، البته در سطح بین الملل اینچنین نیست. زمانی فیلم کوتاه به عنوان آموزش یا دست گرمی فیلمسازان جوان تلقی می‌شد اما در حال حاضر وضعیت بهتر شده، سینمای کوتاه به سینمایی جدی تبدیل شده و کیفیت فیلم‌ها بالاتر رفته و اگر بستر بزرگ‌تر و حرفه‌ای‌تری برای نمایش در اختیار فیلم‌های کوتاه و فیلمسازان قرار بگیرد بدون شک با رشد مخاطب نیز روبه رو خواهیم بود.
کارگردان فیلم «جویدن با چشم‌ها» درباره توجه مخاطبان عام به سینمای کوتاه اظهار داشت: فکر می‌کنم در رابطه با این موضوع همچنان نیاز به فرهنگ سازی و زمان بیشتری داریم.
او در پایان تاکید کرد: امیدوارم فیلم‌های خوب بیشتری در آینده ببینیم، فیلم‌هایی که دغدغه‌مند باشند. فیلم‌هایی که مخاطب خود را به فکر فرو ببرند، نقد کنند، چیزی را در مخاطبان خود فرو بریزند یا شکل دهند، حالا که آنقدر با کتاب غریبه‌ایم، بهتر است گاهی اوقات فیلم خوب ببینیم.
انتهای پیام/
