ارز عموماً نوع پذیرفته‌شده‌ای از پول است که شامل سکه و اسکناس های کاغذی می‌شود و توسط دولت توزیع شده و در داخل اقتصاد گردش دارد. ارز که به عنوان واسطه مبادله کالا و خدمات مورداستفاده قرار می‌گیرد، پایه و زیربنای کسب‌وکارها به حساب می‌آید.
به صورت عمومی، هر کشور ارز مخصوص به خود را دارد. مثلاً ارز رسمی کشور سوئیس، فرانک و ارز رسمی ژاپن ین است. یک استثنا در مورد یورو وجود دارد که به عنوان ارز چندین کشور اروپایی مورداستفاده قرار می‌گیرد. اگرچه هر نوع ارز مختص یک کشور به حساب می‌آید اما در مواردی ممکن است سایر کشورها ارز سایر کشورها را در کشور خود قانونی اعلام کنند. مثلاً، السالوادور و پاناما استفاده از دلار را آزاد کرده‌اند.
بلافاصله بعد از به وجود آمدن ضرب سکه در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۷۹۲، ساکنین آمریکا از سکه های اسپانیایی استفاده می‌کردند چرا که این سکه ها سنگین‌تر بودند و ارزش بیشتری داشتند!
بعضی از انواع پول‌های جدید، مثل کریپتوکارنسی (cryptocurrencies)، بیت کوین (bitcoin)، داگ کوین (dogecoin) و سایر ارزهای آنلاین و ارزهای برند به هیچ کشور خاصی تعلق ندارند. ارزهای برند، مثل کارت های اعتباری هوایی یا اعتبار در بازی های آنلاین به نسبت ارزش محصولات یا خدماتی که به آن وابسته هستند، ارزش گذاری می‌شوند. نظارت بر روی ارزهای دیجیتال کاملاً غیرمتمرکز است و نرخ مبادله ارز دیجیتال می‌تواند در یک بازه زمانی کوتاه به شدت تغییر کند.
برای دیدن قیمت لحظه ای ارز اینجا کلیک کنید
